![]() In Florence is er een fantastisch architectonisch fenomeen: de buchette del vino, oftewel 'wijnraampjes'. Verspreid door het historische centrum van de stad, waren er in grote palazzi wel honderden kleine raampjes met houten luikjes ervoor. Waar dienden deze zogenaamde 'wijngaten' voor? In de 15e/16e eeuw floreerde de handel en de hierdoor rijk geworden Florentijnse families bezaten gebieden buiten de stad die volstonden met druiven en olijven. De wijn en olijfolie die hiervan werden gemaakt, sloegen ze op in de cantine van hun grote palazzi in de stad. Om niet alles zelf op te hoeven drinken en vanwege hun enorme handelsgeest, ontstond al gauw het idee om de producten aan hun stadsgenoten te gaan verkopen. Zo ontstonden de buchette del vino. Met een klop op het luikje stond je rechtstreeks in contact met de cantiniere, de baas van de cantina, en bestelde je een glas of een fles wijn. Deze manier van verkopen leende zich perfect voor periodes van epidemie, zoals de Pest. Er is een document uit 1634 bekend waarin staat dat men gedurende een pestperiode flessen wijn door de luikjes verkocht. Het geld ging in een ijzeren bakje en werd ontsmet met azijn. Dat gegeven wordt nu in tijden van Corona gebruikt om Corona-proof toch wijn, koffie, Spritz en zelfs stukken pizza te verkopen, terwijl de horeca gesloten was/is. Tijdens de eerste lockdown begon een ijssalon ermee en het was onmiddellijk een groot succes. Op zo'n 150 plekken in de stad zijn nog oude wijnraampjes te vinden. Velen waren soms al eeuwenlang dichtgetimmerd of gemetseld. Maar nu zijn er dus al meerdere heropend en in oude staat hersteld. Wat geweldig! Met dank aan Peter Lolkema, die online zijn presentatie (in het Italiaans natuurlijk) hierover hield tijdens een van mijn lessen. Comments are closed.
|
AuteurCarolien studeerde Italiaanse taal en cultuur, startte winkel 'Il Sogno' in Amerongen, Amsterdam en restaurant 'Il Sogno' op Landgoed Zuylestein. CategorieënArchief
Februari 2023
Blijf op de hoogte!
|