Jarenlang verkochten wij in onze winkel in Amerongen het ambachtelijk Italiaanse schepijs van de familie Ferrari (echt waar!). Inmiddels is er al een vierde generatie van deze Brabantse Italiaanse ijsmakers, die ooit in de jaren ’30 van de vorige eeuw naar Nederland kwamen. Een mooi familiebedrijf dat we nog altijd een warm hart toedragen! Zie www.latoscanaijs.nl.
In een Italiaanse gelateria ga je iets anders te werk dan in Nederland. Bekijk eerst op je gemak alle smaken, een beetje gelateria heeft er minstens 30. Vaak dien je eerst te betalen en ga je met je bonnetje naar degene die de bolletjes schept. Dit zie je vaker in Italië, degene die het eten of drinken bereidt, raakt geen geld aan. Wel zo hygiënisch. Maar deze manier van bestellen, beschermt ook jezelf. Zo kunnen je ogen niet groter worden dan je portemonnee. In een beroemde gelateria op het Piazza della Signoria in Florence heb ik meerdere keren meegemaakt dat toeristen met een gelukzalig gezicht het grootste ijsje bestelden en vervolgens bij de kassa zo schrokken van de prijs dat hen de eetlust verging! Torrone, oftewel noga, is een zoete, kleverige lekkernij gemaakt van honing en amandelen, een specialiteit uit Cremona, een stad in het noorden van Italië. Volgens de overlevering werd het voor het eerst gemaakt voor het huwelijk tussen Bianca Maria Visconti en Francesco Sforza in 1441. De bakker bakte voor het huwelijksbanket een enorme koek met honing en amandelen, in de vorm van de torrazzo, de grote toren op het belangrijkste plein van de stad. Het banket vond plaats op het plein en alle zesduizend aanwezige gasten hebben kunnen genieten van dit imposante baksel. Echter, het is bekend dat de Romeinen als afsluiting van de maaltijd ook al een koek van honing en amandelen aten, een wel heel vroege vorm van noga. Vervolgens vertaalde ene Gherardo uit Cremona tussen 1100 en 1150 een boek van een arts. Deze prees de goede eigenschappen van een Arabische zoetigheid, turun genaamd. Waarschijnlijk komt hier de naam torrone vandaan en heeft het niets met de toren van Cremona te maken. Maar zonder twijfel wel met Cremona zelf, je eet er nog steeds heerlijke noga en er is elk jaar in november een heus Torrone-festival! www.festadeltorrone.com Heerlijke Torroncini (kleine zachte noga omhuld met chocolade) van onze panettone-leverancier Bonifanti zijn nu te koop via www.panettone-shop.nl/koekjes-en-noga/ Heel bijzonder is het om bovenop de San Marco in Venetië te staan. Ten eerste zie je de schitterende gouden mozaïeken waarmee de hele basiliek bedekt is, echt van dichtbij, op aanraakafstand (wat natuurlijk niet mag!). Maar ook voor de vier paarden uit Constantinopel, waarschijnlijk Romeins uit de 3e eeuw na Christus.
In 1204 meegenomen vanuit het oosten en jarenlang afgedankt in een hoekje van de stad gezet. Uiteindelijk bovenop de San Marco terechtgekomen waar ze, uitkijkend over een van de beroemdste pleinen ter wereld, onmiddellijk hét symbool van de stad geworden zijn. Eind 18e eeuw vond Napoleon het nodig ze mee te nemen naar Parijs, waar ze bijna 20 jaar bleven. Inmiddels zijn ze binnen in de San Marco te bewonderen en staan er replika's op het balkon. Al met al zeer de entreeprijs waard, doen dus! Koffie is onlosmakelijk verbonden met Italië. Dat is begonnen in de 15e eeuw. Noord-Italiaanse kooplieden ontdekten de marktwaarde van de koffieboon en lieten enorme ladingen in Venetië lossen. Daar was een aantal bedrijven gevestigd dat al langer in andere importartikelen handelde en nu ook dit nieuwe product in hun assortiment opnam. Voortaan noemden ze zich caffè. Dat aantal groeide dusdanig hard dat tegen het eind van de 17e eeuw het bestuur van de stad Venetië het aantal moest gaan beperken. Caffè espresso, pikzwart en sterk, is altijd zeer populair gebleven en in de loop van de eeuwen een van de meest karakteristieke exportproducten van Italië geworden. In Italië zelf heet espresso gewoon caffè. Vanaf het ontbijt wordt hij op ieder moment van de dag gedronken. Een goede espresso wordt heel heet uit een voorverwarmd kopje gedronken, dat is de reden dat je de kopjes altijd op het apparaat ziet staan. De zachte crema, het lichtbruine schuimlaagje, maakt duidelijk dat de espresso met de juiste druk en op de juiste temperatuur bereid is. In de jaren dertig van de vorige eeuw ontwikkelde Francesco Illy een machine die stoom door gemalen koffie perste. Vervolgens lukte het Achille Gaggia een machine te ontwikkelen met een zuigerhefboom, waardoor de koffie zijn typische crema kreeg. Na de Tweede Wereldoorlog werden de machines in productie genomen en was voor elke Italiaan het perfecte kopje koffie binnen handbereik. Italianen hebben echter niet, zoals velen hier in Nederland, thuis allemaal een sjiek apparaat staan. De Italiaanse bar, die overal te vinden is, ook in de meest kleine dorpjes, opent heel vroeg in de ochtend. Staand drinkt men er koffie met een zoet broodje erbij. Zodra je gaat zitten betaal je soms twee keer zoveel voor je kopje. Doe dus als een Italiaan en blijf staan aan de bar! Ooit hadden we een camper, een grote vw bus (de LT, voor de kenners...) Er kwamen kinderen, eigen winkels en een restaurant. Kortom, geen tijd meer voor korte tripjes of lange tochten en de camper werd verkocht. Daarom was het eerste dat we deden, na de overdracht van ons restaurant, het kopen van een nieuwe camper. We vonden de perfecte; een kleine met een keuken waarin je kunt staan en waar vier bedjes in passen. Uiteraard gingen we de camper deze winter meteen testen. We stonden als enige op een camping op Terschelling, in de gierende storm en zware regenbuien, maar we genoten.. Toen kwam Corona, alle leuke plannen konden in de ijskast, de camper stond stil naast het huis. Tot ik er het perfecte digitale leslokaal in zag. Los van man en kinderen positioneer ik mij nu daar dagelijks met iPad voor de virtuele lessen. Voel ik me toch een beetje op reis, de flarden Italiaans klinken nu rond de bus. Graag neem ik ook jullie mee in mijn camper! Voor een virtuele reis door Italië: we stoppen wekelijks op een andere plek waar ik jullie meer over vertel. Ik schrijf op mijn nieuwe website; ilsognodicarolien.nl en laat je via mijn Facebook account en/of mailing weten als we op een nieuwe virtuele plek staan. En natuurlijk blijf ik ook lesgeven vanuit mijn camper. |
AuteurCarolien studeerde Italiaanse taal en cultuur, startte winkel 'Il Sogno' in Amerongen, Amsterdam en restaurant 'Il Sogno' op Landgoed Zuylestein. CategorieënArchief
Januari 2024
Blijf op de hoogte!
|